Windykacja w Polsce

Powództwo przeciwegzekucyjne dopuszczalne jest w przypadku, gdy świadczenie dłużnika zostało spełnione w części. Powyższe warunkuje zakres uwzględnienia powództwa, nie przekreśla jednak jego celu, jakim jest uniemożliwienie prowadzenia egzekucji świadczenia, które zostało spełnione w całości bądź w części. Istotne jest to zwłaszcza w sytuacji, gdy część spłat nastąpiła poza postępowaniem egzekucyjnym, a powód zarzuca ich niezaliczenie lub nieprawidłowe rozliczenie przez wierzyciela, oraz w ramach wielu toczących się na podstawie różnych tytułów postępowań egzekucyjnych.<adwokat Łódź>.

Specyfika postępowania w sprawie wydania tytułu wykonawczego przeciwko spadkobiercy dłużnika określonego w tytule wykonawczym łączy się z wydaniem przez sąd dwóch samodzielnych orzeczeń. Pierwsze orzeczenie stanowi wyraz zezwolenia na wydanie tytułu przeciwko spadkobiercy (art. 778 w zw. z art. 788 k.p.c.) i jako takie stanowi podstawę wydania dalszego tytułu wykonawczego czyli kolejnego postanowienia, a zatem drugiego orzeczenia. Tytuł wykonawczy jest bowiem odrębnym sformalizowanym, o oznaczonej normatywnie treści, dokumentem urzędowym stwierdzającym istnienie i zakres nadającego się do egzekucji roszczenia wierzyciela i jednocześnie istnienie oraz zakres obowiązku prawnego dłużnika (art. 776, 783 k.p.c.). Oba orzeczenia podlegają zaskarżeniu, zaś powinnością organu egzekucyjnego jest niewątpliwie zawiadomienie dłużnika o wszczęciu egzekucji na określonej podstawie (tj. z opisem tytułu wykonawczego) wraz z doręczeniem postanowienia sądowego zezwalającego na wydanie tytułu przeciwko spadkobiercy dłużnika (art. 795 § 2 i 357 § 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. przy czym w ostatnim z wypadków jedynie w sytuacji w której nie dokonano doręczenia tego ostatniego postanowienia w sądowym postępowaniu klauzulowym). Należy przy tym zauważyć, że zakresy zaskarżenia obu orzeczeń sądowych mogą być różne.

1. Do przerwania biegu przedawnienia nie wystarczy identyczność wierzytelności, niezbędna jest identyczność osób, na rzecz których/przeciwko którym dana czynność, obiektywnie zdolna do przerwania przedawnienia, została dokonana.

2. Po umorzeniu postępowania egzekucyjnego, przedawnienie rozpoczęłoby bieg na nowo (art. 124 k.c.) jednak w tych samych granicach podmiotowych (wynikających z tytułu wykonawczego), co wynika z istoty przedawnienia. Brak więc podstaw do twierdzenia, że skutek rozpoczęcia biegu przedawnienia na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego może odnosić się do sytuacji gdy uprawnionym do wszczęcia ponownej egzekucji jest już inny niż wymieniony w pierwotnym tytule wykonawczym wierzyciel.<adwokat Łódź>.

Skarga na czynność komornika wniesiona do sądu niewłaściwego miejscowo podlega przekazaniu sądowi właściwemu postanowieniem (art. 200 § 1 k.p.c.); skargę wniesioną do sądu niewłaściwego miejscowo przed upływem przepisanego terminu uważa się za wniesioną z zachowaniem terminu.